Mens

De relatie tussen mens en natuur is op Tapijn heel duidelijk aanwezig. De mens heeft de natuur zelfs aangelegd op Tapijn en schept nu de randvoorwaarden om het te laten bestaan. Een goed voorbeeld zijn (de meeste) bomen die hier groeien. Zij zijn door mensen geplant en ook weer omgehakt als ze in de weg stonden. Gelukkig is er wel een verandering in de houding van de mens op Tapijn. Waar in de vorige eeuw de natuur vaak moest wijken voor de doelen van de mens, zien we tegenwoordig steeds meer nadruk op het bevorderen van de natuur. Nog steeds in dienst van de mens, maar op een andere manier. Mensen beseffen steeds meer dat voldoende groen een belangrijke basis is voor een gezonde en leefbare stad.
De natuur op haar beurt antwoordt met jaloersmakende flexibiliteit op de aanwezigheid van de mens. De soorten die leven op Tapijn weten ofwel wondergoed om te gaan met de invloed van de mens, ofwel profiteren zelfs op een of andere wijze van de aanwezigheid van de mens. Denk bijvoorbeeld aan de soorten die achtergelaten etensresten verorberen: de rat, de vos, de kraai, de kauw, de eenden die gevoerd worden. Maar ook soorten die gebruik maken van menselijke bouwwerken om in te nestelen, zoals de zwarte roodstaart en de steenmarter. Het is dus geven en nemen op Tapijn. Als stadssoort kom je niet om de mens heen. Je kunt er dan maar beter het beste van maken!